Autorzy, nr 1 (4) 2022

Alessandro Ajres

profesor kontraktowy języka polskiego na uniwersytecie w Turynie, gdzie studiował i ukończył pracę magisterską na temat twórczości Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Rozprawę doktorską poświęcił pierwszej polskiej awangardzie. Niedawno opublikował monografię: L’autobiografia italiana nei racconti di Gustaw Herling-Grudziński (Canterano 2018) [Włoska autobiografia w opowieściach Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Canterano 2018] oraz zredagował i przetłumaczył na język włoski powieść Brunona Jasieńskiego Palę Paryż.

Zofia Anuszkiewicz

magister socjologii i doktor w zakresie literatury włoskiej, absolwentka Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych i Katedry Italianistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w literaturze włoskiego średniowiecza, szczególnie interesuje ją socjologia literatury oraz spotkania literatury i polityki. Publikowała w „Annales Poloniae Historica”, w roczniku „The Medieval Chronicle”, w Encyclopaedia of the Medieval Chronicle. Recenzowała książki i publikowała artykuły popularyzatorskie na łamach „Christianitas”, „Rzeczypospolitej”, „Mówią Wieki”.

Tiziana D’Amico

pracownik naukowy Uniwersytetu Ca’Foscari w Wenecji, gdzie wykłada język i literaturę czeską. Bada literaturę czeską i słowacką z perspektywy kulturoznawczej. W swoich działaniach naukowych szczególnie koncentruje się na obiegach literackich (czasopisma, wydawnictwa) oraz na kulturowej pracy pamięci. Jej zainteresowania obejmują również tłumaczenia.

Ireneusz Gielata

profesor na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Historyk literatury zajmujący się zagadnieniami dotyczącymi teorii i historii powieści, teorii narracji historycznej, a w obrębie historii literatury – genealogią polskiej i europejskiej nowoczesności oraz badaniem związków pomiędzy literaturą nowoczesną a biologią i medycyną oraz muzyką, plastyką i architekturą. Współredaktor i członek Rady Naukowej serii wydawniczej Ars Medica ac Humanitas. Autor monografii naukowych: Nad studnią Ateny. O „Rozdwojonym w sobie” Teodora Parnickiego (Bielsko-Biała 2006), Bolesław Prus na progu nowoczesności (Bielsko-Biała 2011). W ciągu ostatnich lat opublikował eseje o twórczości: Erazma z Rotterdamu, J. Keplera, H.Ch. Andersena, R.W. Emersona, H.F Amiela, A. France’a, J.-K. Huysmansa, M. Maeterlincka, H. Brocha, B. Hrabala, F. Kafki, T. Manna, G.T. di Lampedusy, S. Máraiego, M. Houellebecqa, K.O. Knausgårda, a także kilkanaście artykułów o twórczości H. Sienkiewicza, B. Prusa, M. Konopnickiej i A. Słonimskiego, M. Bieńczyka, I. Karpowicza.

Mariangela Lando

doktor nauk humanistycznych, stopień uzyskany na podstawie rozprawy: Antologie e storie letterarie nell’insegnamento dell’italiano nelle scuole classiche dal 1870 al 1923: una ricognizione [Antologie i opowieści literackie w nauczaniu języka włoskiego w szkołach klasycznych w latach 1870–1923: badanie ankietowe]. Jej zainteresowania obejmują: badanie formy antologicznej (XIX i XX wieku), narratologię, gender studies (XIX i XX wieku) oraz dydaktykę nauczania. Na Uniwersytecie w Padwie oraz w Ca’Foscari prowadzi kursy i warsztaty z zakresu analizy tekstu. Wykładowca na Wydziale Lingwistyki i Porównawczych Studiów Kulturowych Uniwersytetu Ca’Foscari w Wenecji.

Wojciech Ligęza

historyk literatury, krytyk, eseista, felietonista, wiceprezes oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Krakowie, profesor tytularny na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się głównie poezją polską XX wieku oraz literaturą emigracyjną.

Józef Olejniczak

profesor tytularny w Instytucie Literaturoznawstwa na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Śląskiego, autor kilkunastu monografii naukowych (ostatnie zostały poświęcone dziełom Brunona Schulza, Mirona Białoszewskiego i Witolda Gombrowicza) oraz ponad stu pięćdziesięciu artykułów naukowych publikowanych w monografiach zbiorowych i czasopismach naukowych. Był promotorem w kilkunastu przewodach doktorskich. Był też redaktorem naukowym ponad dwudziestu monografii zbiorowych. Zorganizował kilkadziesiąt ogólnopolskich i międzynarodowych konferencji naukowych, stale współpracuje z Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli, gdzie jest członkiem kapituły przyznającej Nagrodę Literacką im. W. Gombrowicza, oraz z Urzędem Miejskim w Zabrzu, gdzie od paru lat organizuje i moderuje ogólnopolskie konferencje literacko-naukowe „Przed i po”.

Agnieszka Pastucha-Blin

doktor, językoznawca, pracownik badawczo-dydaktyczny Uniwersytetu Śląskiego. Italianistka, autorka monografii La concettualizzazione del corpo umano nel discorso persuasivo rivolto al pubblico femminile. L’approccio cognitivo (Katowice 2013) [Konceptualizacja ludzkiego ciała w dyskursie perswazyjnym skierowanym do kobiet. Ujęcie kognitywne, Katowice 2013]. Jej zainteresowania naukowe sytuują się na pograniczu lingwistyki tekstu, kultury, psychologii społecznej i socjologii. Bada szeroko pojęte aspekty semantyczne i pragmatyczne różnych form włoskiego dyskursu internetowego. Analizuje struktury aksjologiczne i wypowiedzeniowe podporządkowane mechanizmom perswazyjnym. Wyniki badań publikuje w czasopismach naukowych i monografiach wieloautorskich wydawanych w kraju i za granicą. Wybrane publikacje: I valori in servizio alla persuasione – la valutazione del corpo umano nel discorso persuasivo rivolto al pubblico femminile [Wartości w perswazji – ocena ludzkiego ciała w dyskursie perswazyjnym skierowanym do kobiet] (w: Valeurs dans la langue et le discours pod redakcją E. Miczki. Katowice 2019); La costruzione della fonte dell’enunciazione nel discorso medico [Kreowanie źródła wypowiedzenia w dyskursie medycznym] (w: „Spójność Tekstu Specjalistycznego” 2016, T. 34, nr 2); Il concetto di ‘porta’ nel discorso italiano [Pojęcie ‘porta’ (‘drzwi’) w dyskursie włoskim] (współautor A. Paliczuk) (w: „Linguistica Silesiana” 2016, Vol. 37); Il metadiscorso nei testi persuasivi [Metadyskurs w tekstach perswazyjnych] („Neophilologica” 2015, Vol. 27).

Sara Quondamatteo

doktorantka na Uniwersytecie Ca’ Foscari w Wenecji oraz w Sorbonne Université (Międzynarodowy Program Doktorancki). Jej praca naukowa, wykonywana pod kierunkiem Franceski Fornari i Małgorzaty Smorąg-Goldberg, koncentruje się na analizie porównawczej myśli i twórczości Czesława Miłosza oraz Nicoli Chiaromontego. Studiowała i prowadziła badania na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, Uniwersytecie RGGU w Moskwie oraz w paryskiej Sorbonie.

Alessandro Scarsella

urodzony w Rzymie badacz historii książki i historii literatury, do 2005 roku pracował w Biblioteca Marciana w Wenecji (Bibliotteca Nazionale Marciana). Wykłada literaturę porównawczą na Uniwersytecie Ca’Foscari w Wenecji. Zasiada w komitetach naukowych i redakcjach czasopism (m.in. „Charta”, „Ermeneutica Letteraria”). Jest autorem licznych monografii, artykułów naukowych i innych edycji. Twórca haseł w Princeton Encyclopedia of Italian Literary Studies (London 2006), a także w Einaudi Dictionary of American Literature (2011). Od 2006 roku kieruje Laboratorio per lo Studio Letterario del Fumetto (Laboratorium badań nad komiksem w Wenecji). Ostatnio opublikował: Del mondo fuori. Ricerca del fantastico. Per la storia di un’idea letteraria (Venezia 2017) [O świecie na zewnątrz. Poszukiwanie fantastyki. Dla historii idei literackiej, Venezia 2017]; Il fantastico nel mondo latino. Ricezioni di un modo letterario tra Italia, Spagna, Portogallo (Milano 2018) [Fantastyka w świecie łacińskim. Odbiór literackiej podróży pomiędzy Włochami, Hiszpanią i Portugalią, Milano 2018] oraz (wraz z D. Gachet) Venise: Histoire, promenades, anthologie et dictionnaire (Paris 2016) [Wenecja: Historia, spacery, antologia i słownik, Paris 2016].

Ewa Sławek

profesor emerita w Instytucie Języka Polskiego (dziś Instytut Językoznawstwa) Uniwersytetu Śląskiego. Autorka licznych prac dotyczących języka i stylu tekstów literackich (m.in. Trans-Atlantyk Witolda Gombrowicza. Studia nad językiem i stylem tekstu, Katowice 1981; Tekst literacki w kręgu językoznawstwa, T. 1, Katowice 2012, T. 2, Katowice 2016), teorii i praktyki przekładu (m.in. Współczesne przekłady utworów Adama Mickiewicza. Studia literacko-kulturowe, Katowice 2000, współautorstwo Jadwiga Warchoł), oraz problemów edukacji regionalnej (Być STELA. Z zagadnień edukacji regionalnej na Śląsku Cieszyńskim, Katowice 2009).

Tadeusz Sławek

polonista i anglista związany z Uniwersytetem Śląskim w Katowicach (od 1971 roku), rektor tego Uniwersytetu w latach 1996–2002. Wraz z kontrabasistą Bogdanem Mizerskim autor i wykonawca esejów na głos i kontrabas. Zajmuje się historią literatury angielskiej i amerykańskiej, literaturą porównawczą, zagadnieniami życia publicznego. Ważniejsze publikacje: Maszyna do pisania. O teorii literatury Jacques’a Derridy (wspólnie z Tadeuszem Rachwałem; Warszawa 1992), Literary voice: the calling of Jonah (wspólnie z Donaldem Weslingiem; Albany, N.Y. 1995), U-bywać. Człowiek, świat, przyjaźń w twórczości Williama Blake’a (Katowice 2001), Revelations of Gloucester: Charles Olson, Fitz Hugh Lane and writing of the place (Frankfurt a.M. [et al.] 2003), Ujmować. Henry David Thoreau i wspólnota świata (Katowice 2009), NIC-owanie świata. Zdania z Szekspira (Katowice 2012), U-chodzić (Katowice 2015), Nie bez reszty. O potrzebie niekompletności (Mikołów 2018).

Jolanta Sztachelska

profesor nauk humanistycznych, zatrudniona w Uniwersytecie w Białymstoku (Wydział Filologiczny, Kolegium Literaturoznawstwa); kierownik Katedry Modernizmu Europejskiego i Badań Kulturowych; historyk literatury, specjalność: literatura polska drugiej połowy XIX i początku XX wieku oraz jej konteksty europejskie; piśmiennictwo dokumentarne, Henryk Sienkiewicz. Publikacje książkowe: Czar i zaklęcie Sienkiewicza. Studia i szkice (Białystok 2003), Zabijanie klasyków. Studia i eseje (Białystok 2015), Mity sienkiewiczowskie i inne studia tylko o nim (Warszawa 2017).