Językowo-stylistyczne rozważania o typologii współczesnego polskiego reportażu książkowego (na podstawie wybranych tekstów)

Katarzyna Ostrowska

(Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach)
E-mail: katarzyna.malgorzata.ostrowska[at]gmail.com
ORCID: 0000-0001-9638-0308
DOI: 10.31261/FLPI.2023.05.10
„Fabrica Litterarum Polono-Italica” 2023, nr 1

Pobierz artykuł
Pobierz cały numer

Abstrakt

Celem artykułu jest przedstawienie typologii współczesnego polskiego reportażu książkowego w oparciu o językowo-stylistyczne kryterium na przykładzie trzech tekstów wyróżnionych Nagrodą im. Beaty Pawlak, tj. Zabójca z miasta moreli. Reportaże z Turcji Witolda Szabłowskiego (2010), Krasnojarsk zero Bartosza Jastrzębskiego i Jędrzeja Morawieckiego (2012), Ziarno i krew. Podróż śladami bliskowschodnich chrześcijan Dariusza Rosiaka (2015). Autorka odnosi się do dotychczasowych klasyfikacji reportażu przedstawionych przez Jacka Maziarskiego (1966), Jadwigę Litwin (1989) oraz Kazimierza Wolnego-Zmorzyńskiego (1991), a następnie dokonuje własnej próby podziału reportaży ze względu na występowanie określonych cech stylów funkcjonalnych. W konsekwencji przedstawia reportaże artystyczne, publicystyczne oraz naukowe.