Francesco S. Perillo

Autorzy niniejszego tomu podjęli namysł nad bardzo wieloma problemami związanymi z tytułowym tematem radości – układ numeru oddaje „kierunkowy” charakter projektu: od pytań ontologicznych i metodologii badań „nad radością” (dwa inicjalne artykuły), przez historyczne uwarunkowania analizowanej problematyki (chronologiczny porządek zawieszony między Pieśnią słoneczną Franciszka z Asyżu, a filmowym dziełem Jacques’a Tatiego i kwestiami odsyłającymi do współczesnych, „politycznych kontekstów” zjawiska) – po wymiar osobisty i prywatne „lekcje anatomii” radosnej (dwa ostatnie eseje, zamykające dział główny numeru).